Doğa...

Bir süre için sanırım yazamayacağım.

Evdeki bir sorun yüzünden anneme

taşınıyoruz,inşaat-tamirat durumları var.

Dolayısıyla yorumlara cevap veremeyebilirim.

Tekrar görüşene kadar hoşça kalın.

Yazılarını zevkle okuduğum,

Erdal Atabek'in yazısını aşağıya aldım...

''Doğa Zamanını Bilir...

Düşündüğüm zaman doğaya bakarım.

Gündüzden sonra gece gelir. 24 saatlik çevrimdir.

Geceden sonra da gündüz gelir.

Yazdan sonra kış gelir. Altı ay.

Kıştan sonra yaz gelir.

Doğa zamanını bilir.

Doğa beklemeyi bilir. Biz bilmeyiz.

Doğa bıkmaz. Biz bıkarız.

Doğa yarıda bırakmaz. Biz bırakırız.

Doğa sırtını dönmez. Biz döneriz.

Doğaya bakan, doğayı gören her şeyi görür.

Doğa bekler ama vazgeçmez.

Doğayı aldatamazsınız.

Doğayı aldatmaya kalkan kendini aldatır.

***

Bir tohumdur meyve.

Sonra olgunlaşır.

İçi dolar.

Yavaşça büyür.

İçi tatlanır.

Dalında ağırlaşır.

Sonra toprağa düşer.

İçindeki her şeyi toprağa verir.

İçindeki her şey köklere girer.

Gövdeden dallara geçer.

Yeni bir meyve olur.

Doğada hiçbir şey kaybolmaz.

Hiçbir şey yeniden var olmaz.

Lavasoier söylemiştir bunu. Kimyacı.

Doğa ondan önce de böyledir, ondan sonra da.

***

Doğada şifa da vardır, zehir de.

Nasıl kullandığınıza bağlıdır şifa da, zehir de.

Digitalis purpurea. Yüksük otu.

Doğru kullanırsanız, kalp ilacıdır.

Yetersiz kalbi güçlendirir.

Yanlış kullanırsanız zehirdir.

Profesör Dr. Ferdinand Hoff’un elinde şifaydı.

Aleksander Borgia’nın sofrasında zehir oldu.

Doğa.

Bilenin, sevenin dostudur.

Yağmacının, fırsatçının felaketi olur.

Doğa. Bilgeliğin kaynağıdır.

***

Gecenin karanlığına bakıp sıkılanlar vardır.

Gündüzün aydınlığına bakıp rahatlayanlar vardır.

24 saatlik sıkıntılardır, 24 saatlik rahatlamalar.

Sıkılan da bunu bilmez, rahatlayan da.

Doğa zamanını bilir.

Doğa görür, bilir, çalışır.

Doğada her şey her an çalışır.

Sular, otlar, böcekler, çiçekler, her şey her an çalışır.

Her şey işini yapar, zamanını doldurur, yerini sonrakine bırakır.

Düşündüğüm zamanlar doğaya bakarım.

Büyüyen otlar çıtırdar.

Sararan otlar toprağa karışır.

Toprakta yeni tohumlar büyür.

Küçücük filizler görünür.

Bütün bunları görürüm.

İçim genişler.

Zamanı vardır, bilirim.

Zamanı gelmektedir, görürüm.

Değişimin çıtırtılarını duyarım.

İçimden gelir, bunu yazarım... ''

             ERDAL ATABEK

foto:www.resimresimleri.net'ten