Bozacının Öyküsü ( Kafamda Bir Tuhaflık )

Kapak tasarımı iyi bir fikir,

Ara Güler'in bir fotoğrafının üzerine kitaptan başlıklar...

Ben çocukken sokaktan omuzlarında sırıklarıyla geçen

yoğurtçuları hayal meyal hatırlıyorum.Sonra kış geceleri

uzaklardan gelen bozacıların seslerini.

Orhan Pamuk, son romanında bir bozacının hayat hikayesini

ve beraberinde İstanbul'un 1960' lardan 2012'ye kadar

 yaşadığı kentsel ve toplumsal değişimleri anlatıyor.

Diğer romanlarından bazı ortak noktaları bunda da görmek

mümkün.Hüzün,oryantalist öğeler,

ayrıntıların fazlaca verilmesi,karanlık sokaklar,

sokaklarda bir kadının hayalini aramak.

(Hatta Pamuk'un senaryosundan,

 Ömer Kavur'un çektiği ,Zuhal Olcay'ın oynadığı

Gizli Yüz filmi şimdi aklıma geldi.)

                                             *

Mevlut adında bir bozacının yardımıyla ,

bu sefer fakir yoksul bir dünyaya bakıyor.

Kahramanları da farklı bakış açılarıyla yaşananları anlatıyor.

                                             *

Orhan Pamuk romanlarını, yarıda bırakanlar için

bitirebilecekleri bir roman bu diyebilirim.

Romanın 6 yıl kadar bir hazırlık kısmı

olmuş, kendi ve asistanları İstanbul'da

bozacı,yoğurtçu gezip,bilgi almışlar...

Aşırı detaylar, özellikle elektrik tahsilatçılarının notları

bana göre fazla uzun tutulmuş, buna karşılık bazı toplumsal

olayların yansımaları yeterince değil gibi .

                                               *

Şöyle bir yorum gördüm, '' Orhan Pamuk Kafamda Bir

Tuhaflık'la yazarlığında bir çemberi tamamlamış ve  '' Cevdet 

Bey ve Oğulları'na dönmüş '' Bu sözü anlayabilmek için ilk fırsatta

o romanı okumalıyım.Elimde hazırda, Masumiyet Müzesi var,

okumadığım....

Kısaca romanı toparlarsam, bir aşk öyküsü ile

yine bir ailenin tarihçesi ve İstanbul'un değişimi...



  Ne yazık ki , bir şehrin şekli şemaili
  Bir insanın kalbinden çok daha hızlı değişir.
                                    Baudelaire, '' Kuğu''